گوشه ای از اندیشه شاهان آشور و بابل و سومر
پادشاهان
ایران بدون شک معایبی داشته اند چون خصلت طبیعی انسان است و اگر مشکل و
خطایی نداشته باشد که می شود ذات یزدان پاک . این خطاها را بایستی تجزیه و
تحلیل کرد که آیا قابل قبول است یا خیر ؟ شاهان ایران هرگز قابل مقایسه با
روزگاران خود نبوده اند و هزاران سال جلوتر از زمان می اندیشیدند . منشور
کورش بزرگ بدون تردید حداقل 2500 جلوتر از زمان خودش صادر شده است و تا آن
روزگار هیچ کس چنین نکرده بود روزگاری که شاهان سومر و بابل و آشور چنین
فرمان می داده اند .
آشوربانی
پال : من از شهرهای عیلام به اندازه ای ویران کردم که برای عبور از ویرانه
ها یک ماه و بیست و پنج روز وقت لازم است . شاهزادگان و جوانان و پیران و
خواهران شاه را همگی به اسیری بردم . زنان و مردان شهر را به همراه اسبان
و گوسفندانشان که شمارشان از دسته های ملخ بیشتر بود همگی را به غنیمت
بردم . تمام عیلام و شوش و هلتماس را تصرف کردم و بانگ آدمیزاد و شادی را
از آنجا برانداختم .
آشوربانی
پال فرمان داد تا زبان سربازان اسیر را بکنند و با گرز سرهایشان را بکوبند
تا بمیرند . دستور داد تا مردم شهر را در برابر مجسمه گاوان بالدار شهر سر
ببرند . این کار آشوربانی پال درست همانند جدش سناخریب است که وی نیز چنین
کرده بود . جسد مردگان در شهر بایستی بماند تا خوکان و پرندگان بخورند .
کتیبه ای از
بخت النصر : به فرمان من صد هزار چشم در آورده شد و صد هزار قلم پا را
شکستند . من با دست خود چشم فرمانده دشمن را درآوردم و هزاران پسر و دختر
را در آتش سوزاندم . خانه ها را چنان ویران کردم که دیگر هیج بانگ زندگی
از آن بر نخواست .
کتیبه ای از
سناخریب پادشاه ماد 689 پیش از میلاد : نخست بابل را گشودم و سپس آن را
آتش زدم . نهر فرات را که روان بود را روی شهر بازکردم تا ویرانه های باقی
مانده آنجا را نیز آب ببرد .
کتیبه
ای از آشور نصی پال : به گینایو حمله بردم و آنرا تصرف کردم . 600 نفر از
جنگاوران دشمن را بیدرنگ سربریدم . 3000 نفر اسیر را زنده زنده طعمه آتش
کردم . اسیران دیگر را پوست کندم و از دروازه اصلی شهر آویزان کردم . مشرق زمین - تمدن ویل دورانت
حال گوشه ای از اندیشه شاهان یکتاپرست ایران باستان
داریوش
بزرگ چنین گوید : خدای بزرگ است اهورامزدا. که این جهان را بیافرید . که
خرد و نیروی کوشش را بر من ارزانی داشت به خواست و نیروی اهورامزدا شاهم و
فرمانهای او را اجرا میکنم این چنین : دوستدار و پیرو راستی هستم و بدی را
دشمنم . خواهان داد و عدل هستم . نه می خواهم که از سوی توانایی به
ناتوانی ستم شود و نه میخواهم که ناتوانی به توانایی بد کند . آنچه موافق
راستی است میل من است و آنچه خلاف راستی است به شدت با آن مخالفم . خویم
را در حد اعتدال نگه میدارم و چون خشم بر مرا فرا گیرد با اراده بر آن
چیره میشوم تا مبادا ناروایی روی دهد . تو که بعد از من شاه خواهی بود از
دروغ سخت بپرهیز . مردی که خواهد دروغزن بود نیک کیفر ده. اگر چنین می
اندیشی باید کشورم در امان باشد . آنهایی که پیشتر شاه بودند در آن مدت ،
آنچه را که من در یک سال و اندی به خواست اهورامزدا کردم نکردند . از آن
رو اهورامزدا مرا یاری کرد، چون بدکردار نبودم ، دروغزن نبودم ، خطاکار
نبودم ، نه من ، نه دودمانم . بر پایه راستی رفتار کردم : نه به ناتوان و
نه به توانا بد کردم ، مردی که با خاندانم همکاری کرد او را نیک پاداش
دادم و آنکه زیانکاری کرد ، او را نیک کیفر دادم . تو که سپس شاه خواهی
بود ، مردی که دروغزن یا خطاکار است او را دوست مباش و او را نیک کیفر ده
. تو که سپس این نوشته ها را که من نوشتم ، یا این نگاره ها را ببینی ،
آنها را ویران مکن ، تا جایی که ممکن است آنها را بپای ، تا زمانی که
تندرست باشی .
نتیجه گیری
آری
اینگونه می توان پنداشت که ملتی بزرگ همچون ایرانیان را غرب برای آنکه
مردم ما دیگر به اندیشه گذشته با شکوهشان نباشند سرکوب کرده است و تمدن
یونان که البته بزرگانی را در خود داشته ولی از دیدگاه اخلاقی و فساد
سرآمد تمامی ملتها بودند را به نام مهد فرهنگ و اخلاقیات و علوم جهان
معرفی میکنند . این هیچ دلیلی ندارد به جز حقیر شمردن ملت بزرگ باستانی
ایران که هیچ یک از این مظاهر فساد اخلاقی را در تاریخ خود نداشته است و
همواره یکتا پرست ترین ملتهای جهان به شمار می آید . به همین جهت دهها
فیلم و سریال های جهانی ساخته می شود و از شاهان گذشته روم و یونان ستایش
میکنند ولی تا کنون هیچ برنامه و فیلمی برای بزرگ مردان جهان همچون کوروش
بزرگ و داریوش بزرگ و زردشت و نوشیروان دادگر و اردشیر بابکان و مهرداد
بزرگ وتیرداد و خشایار شا و . . . ساخته نشده است این اوج جانب داران
نگریستن به تاریخ جهان است که تنها ملت ایران می تواند در برابر آن بایستد
و باردیگر به شکوه گذشته اش باز گردد و این بزرگ ترین خطر برای آنان شمرده
می شود . 
